ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ Από τις δικές μας περιηγήσεις Τετάρτη 03 Φεβρουαρίου 2016

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ Από τις δικές μας περιηγήσεις  Τετάρτη  03 Φεβρουαρίου  2016 :
~ ΑΘΩΣ στην κορυφή του Αγίου Όρους

 Λιμάνι ΔΑΦΝΗΣ Αγίου Όρους

 Αρσανάς Ι. Μ. Διονυσίου

   Αρσανάς  Ι. Μ. Γρηγορίου
***  Το Άγιον Όρος (φωτογραφίες)
Με  τη  βοήθεια  της Παναγίας μας , αξιώνομαι  σχεδόν κάθε  χρόνο να βρίσκομαι για μιά  εβδομάδα στο Περιβόλι της Παναγίας !!  Μεγάλη η χάρη της  να μου δίνει κάθε  χρόνο τη δύναμη να βαδίζω στα μονοπάτια από Μονή σε Μονή και από Σκήτη σε Σκήτη , να  ξεκουράζομαι και να ηρεμώ πνευματικά  ....

Με ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα η Daily Mail δίνει πληροφορίες για τη ζωή στους οικισμούς του Αγίου Όρους. Εικόνες άγνωστες για όσους δεν έχουν επισκεφθεί την Αθωνική Πολιτεία…Στις εικόνες που δημοσιεύει αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο η γραφικότητα του Ιερού Βουνού των Ορθόδοξων, ενώ δίνεται και μία γεύση της καθημερινότητας των μοναχών και όσων επισκέπτονται την περιοχή.

«Είναι μία απομακρυσμένη χερσόνησος στη Βόρεια Ελλάδα, για την οποία εκατομμύρια πιστεύουν ότι είναι το πιο ιερό σημείο πάνω στη Γη», γράφει στη αρχή του αφιερώματος η Daily Mail, που τονίζει όμως ότι το βουνό Άθως, στο οποίο βρίσκονται 20 ορθόδοξα μοναστήρια, απαγορεύεται να το επισκεφθούν γυναίκες, παιδιά, ακόμα και θηλυκά ζώα.

Όπως εξηγεί, ο λόγος που αποκλείεται κάθε θηλυκό έχει να κάνει με έναν θρύλο που θέλει την Παναγία να εμφανίζεται στις ακτές της χερσονήσου κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού της και να οδηγεί τους κατοίκους του να ασπαστούν τον χριστιανισμό.

Η παράδοση στο Άγιο Όρος τηρείται πιστά, με τους ίδιους τους μοναχούς να ακολουθούν έναν τρόπο ζωής που δεν έχει αλλάξει εδώ και αιώνες.

«Ο απομονωμένος τρόπος ζωής, με την υποχρεωτική παρουσία οχτώ ώρες την ημέρα στην εκκλησία, βοηθάει τους θρησκευόμενους κατοίκους να αποξενωθούν από όλα τα άλλα εκτός από τον Θεό, τα σπάνια βιβλία του, τα αρχαία έγγραφα και τα θρησκευτικά έργα τέχνης», σχολιάζει η Daily Mail.

Η ιστορία και η παράδοση τηρούνται αυστηρά στον ανδροκρατούμενο οικισμό, με τους μοναχούς να απολαμβάνουν έναν θρησκευτικό τρόπο ζωής που έχει αλλάξει ελάχιστα.

Ένας ηλικιωμένος μοναχός κάθεται στην είσοδο της μονής Δοχειαρίου

Ένα άλογο στους δρόμους των Καρυών

Απλός τρόπος ζωής: Οι αποθήκες για τις βάρκες στο λιμάνι του Βατοπεδίου

Οι πολύχρωμοι δρόμοι στις Καρυές

Η εσωτερική αυλή στη Μονή της Μεγίστης Λαύρας

Σκηνές από την καθημερινή ζωή των μοναχών

Το βουνό Άθως προσφέρει εκπληκτική θέα στη θάλασσα

Νέοι μοναχοί συγκεντρώνονται γύρω από τον πιο ηλικιωμένο (σ.σ. είναι ο Ηγούμενος) στην Μονή Δοχειαρίου

Εκπληκτική αγιογραφία σε τοίχο εκκλησίας στο Βατοπέδι

Οι επισκέπτες καταφθάνουν στις Καρυές

Στη Μονή Εσφιγμένου οι μοναχοί ακολουθούν έναν απλό τρόπο ζωής και ζεσταίνονται με ξυλόσομπες

Στον δρόμο για το μοναστήρι Ζωγράφου

 

Τα φραγκόσυκα αποτελούν μέρος της διατροφής των μοναχών

Πορεία--- πεζοπορία για την Ι.Μ. Παντωκράτωρος

Είσοδος στην Ι.Μ. Δοχειαρίου

 

Στη  ΔΑΦΝΗ  στο Άγιο Όρος

Στον Αρσανά Γιοβάνιτσα γιά Ι.Μ. Χιλιανδαρίου (Σέρβικο)

και  Ι.Μ. Εσφηγμένου (των Ζηλωτών)

Αρσανάς για Ι.Μ. Ζωγράφου και Κωνσταμονίτου

Στην Ι.Μ. Βατοπεδίου

 

***  Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας (Κλεισούρα Αιτωλοακαρνανίας)

Θεόρατοι βράχοι με μεγαλείο κι αιώνιο κάλλος από εδώ και από κει, και ανάμεσα τους σκαλισμένο το εκκλησάκι, που είναι χωμένο μέσα στη σπηλιά. Στρέφουν το βλέμμα τους μέρα και νύχτα, χιλιάδες οι περαστικοί, σταυροκοπιούνται και της απευθύνουν θερμές και μυστικές τις προσευχές στην άγια εικόνα και μορφή της

Η Ιερά Μονή της Αγίας Ελεούσης βρίσκεται ΒΔ του Μεσολογγίου στο 20ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Μεσολογγίου – Αγρινίου σε μια από τις ομορφότερες τοποθεσίες του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, την Κλεισούρα.

Στο κακοτράχαλο Φαράγγι της Κλεισούρας η Ιερά Μονή θυμίζει μετεωρίτικο Μοναστήρι έτσι όπως είναι καρφωμένο στην κορυφή του βουνού Αράκυνθου, αποτελεί κέντρο και σημείο αναφοράς της Θρησκευτικής ζωής του Νομού.

Τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, τόπος ποτισμένος με το αίμα των προγόνων μας για ελευθερία και ανεξαρτησία, ο Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς γράφει:

Κόρφοι, ποτάμια, διάσελα,

κάβοι, ζυγοί, κλεισούρες,

βουνά που ξεχωρίζουνε

μονά, βουνά, δεμένα,

τόνα με τα΄ άλλα ξακουστά,

βουνά, βουνά σβυσμένα.

Διαβάζοντας την Ιστορία του τόπου, εκατομμύρια χρόνια πέρασαν από τότε που ο Αχελώος ποταμός «έφυγε» προς το μέρος που είναι σήμερα δημιουργώντας έτσι την σημερινή μορφή της περιοχής, δηλαδή το φαράγγι της Κλεισούρας και τις λίμνες Τριχωνίδα, Λυσιμαχία και την πιο μικρή, τον Οζερό.

Στο Φαράγγι η βλάστηση είναι πλούσια, σ΄ αυτό υπάρχουν κυπαρίσσια, βελανιδιές, αγριελιές, πουρνάρια, σκίνα και άλλα χαμηλής βλάστησης λουλούδια και δένδρα. Στην περιοχή βρίσκονται και φωλιάζουν σπάνια πουλιά, όπως ο Γυπαετός, ο Βασιλαετός, μια σπάνια κατηγορία από Όρνια, το Ξεφτέρι και άλλα πολλά.

Κατά την παράδοση, το 1700 μ. Χ., στο Χωριό Χρυσοβέρι, στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής κάποιος Τούρκος στρατιώτης την ώρα της Αναστάσεως χλεύασε τους Χριστιανούς και αμέσως ένας κάτοικος του χωριού που τον έλεγαν Κουμπούρα, παρεξηγήθηκε με τον Τούρκο στρατιώτη και τον σκότωσε.

Οι χωριανοί αμέσως πήραν τον Κουμπούρα και τον φυγάδευσαν πιο πάνω σε ένα σπήλαιο. Εκεί έμεινε πολύ καιρό και οι χωριανοί του πήγαιναν τρόφιμα για την συντήρησή του. Όταν το γεγονός ξεχάστηκε, ο Κουμπούρας πήγε στο χωριό και διηγήθηκε στους κατοίκους ότι εκεί που ήταν κρυμμένος έβλεπε κάθε βράδυ στη σπηλιά ένα φως.

Οι κάτοικοι πήγαν στο σημείο που τους υπέδειξε ο Κουμπούρας και με μεγάλη έκπληξη αντίκρισαν την Εικόνα της Παναγίας και λίγο πιο πέρα πηγή με νερό. Αμέσως οι κάτοικοι του Χωριού έχτισαν το πρώτο εκκλησάκι.

Στο εκκλησάκι αυτό φιλοξενήθηκε, με το πέρασμά του από την περιοχή, ο Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και ο οποίος είπε προφητικά ότι στον τόπο αυτόν μια ημέρα θα γίνει ένα μεγάλο Προσκύνημα.

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητος έστησε τον ανδριάντα του Αγίου στον περίβολο της Μονής.

Με την περιοχή είναι επίσης συνδεδεμένο και το όνομα του Γιαννιώτη κυνηγού του Ομέρ Βρυώνη Γιάννη Γούναρη. Ο Γούναρης αποκάλυψε στους Στρατηγούς του Μεσολογγίου την επίθεση που σχεδίαζε κατά του Μεσολογγίου στις 24 και 25 Δεκεμβρίου του 1822 (Α΄ Πολιορκία) ο Ομέρ Βρυώνης αψηφώντας την τύχη της οικογένειάς του που βρισκόταν στην Άρτα.

Μετά το γεγονός αυτό οι κάτοικοι του Μεσολογγίου σώθηκαν και σφαγιάστηκαν όλα τα μέλη της οικογένειας του Γούναρη, ο ίδιος δε παρέμεινε στη σπηλιά – κελί του Κουμπούρα στο εκκλησάκι της Παναγίας μέχρι την απελευθέρωση της περιοχής και αποφάσισε να γίνει καλόγηρος.

Στο κελί αυτό φιλοξενήθηκε και ο ποιητής Κώστας Κρυστάλλης ο οποίος εμπνεύστηκε από τη θυσία του Γούναρη και έγραψε το ποίημα «Ο Καλόγερος της Κλεισούρας»

«Ο Μερ΄ Πασσάς μαθαίνει του κυνηγού

την προδοσιά και στην απελπισιά του,

σαν πήρε κ Κώστας τα βουνά, του σφάζει τα παιδιά του,

Τόπαν του Κώστα στα βουνά και τ΄ άρματα πετάει

Και στης Κλεισούρας το μικρό το΄ ρημοκκλήσι πάει

Και γίνεται καλόγηρος, ντύνεται ράσα μαύρα…»

Την εποχή εκείνη πέρασε από το Μοναστήρι ο Βασιλιάς Όθων και ο Γούναρης του ζήτησε να παραχωρήσει όλη την περιοχή του Φαραγγιού στο Μοναστήρι, πράγμα που έγινε. Για το λόγο αυτό ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεόκλητος έστησε την προτομή του Γιάννη Γούναρη. Στη βάση του έχουν τοποθετηθεί τα οστά του που βρέθηκαν το 1997 στα θεμέλια του Ναού.

Ο Κυνηγητικός Σύλλογος Μεσολογγίου μαζί με την Συνομοσπονδία Κυνηγών Ελλάδος πανηγυρίζει και τιμά τον Ήρωα Γιάννη Γούναρη κάθε χρόνο στο χώρο την Τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.

Το 1870 περίπου, ένας άλλος καλόγερος έζησε στην Ιερά Μονή, ήταν ο Πανάρετος Παλαμάς από την γνωστή οικογένεια των Παλαμάδων. Ο Πανάρετος ήταν δραστήριος, έκτισε τον ξενώνα στη θέση που είναι σήμερα.

Το χρονικό διάστημα που ήταν εκεί υποδέχθηκε τον Χαρίλαο Τρικούπη ο οποίος βοήθησε για να γίνει η δεξαμενή νερού που ήταν μέχρι το 1990, επίσης υποδέχθηκε τον Βασιλιά Γεώργιο τον Α΄. Μετά από καιρό ο καλόγερος Πανάρετος Παλαμάς πηγαίνει στην Ιερά Μονή της Αγίας Αγάθης όπου πεθαίνει και ενταφιάζεται εκεί.

Το 1900 έρχεται στην Αγία Ελεούσα ο Μοναχός Αλέξιος, από τα Ιωάννινα, ο οποίος τη χρονιά αυτή κτίζει την εκκλησία που βρίσκεται κάτω δίπλα στο κελί όπου και έμεινε. Από το 1950 μέχρι το 1953 έρχεται στην Ιερά Μονή ο Ιερομόναχος Αγάπιος από το Άνω Κεράσοβο. Το 1954 ήρθε στη Μονή ο Ιερομόναχος π. Ιερόθεος Σπανομήτσος από το Χωριό Λημέρι της Ευρυτανίας. Το 1956 επισκέπτεται την Ιερά Μονή η Βασίλισσα Φρειδερίκη η οποία προσκυνά την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και βοηθά στην προώθηση του αναδασμού της περιοχής.

Το 1973 όλη η περιοχή που ανήκει στην Ιερά Μονή κηρύχθηκε Ιστορική και προστατεύεται από το Κράτος και όλες τις Αρχές.

Ο Μεγάλος Σταυρός ύψος 16 μέτρων, που διακρίνεται από πολύ μακριά πάνω στην πλαγιά του βουνού, προϊδεάζει τον κάθε πιστό για το αντάμωμα της Ιστορίας μας με την Θρησκεία μας. Η Ιερά Μονή πανηγυρίζει της Ζωοδόχου Πηγής, Παρασκευή μετά το Πάσχα και την πρώτη Κυριακή του Ιουνίου στη μνήμη του Γιάννη Γούναρη.

Στις 12 Φεβρουαρίου 2007 εκοιμήθη εν Κυρίω ο αείμνηστος Μητροπολίτης πρώην Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρός Θεόκλητος. Την επομένη έγινε η εξόδιος ακολουθία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου.

Η ταφή του αείμνηστου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Θεοκλήτου, μετά από επιθυμία του μακαριστού Ιεράρχη, έγινε στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου πηγής, (Αγία Ελεούσα – Κλεισούρα).

Όλοι όσοι γνώριζαν τον μακαριστό Θεόκλητο εντόπιζαν την αφιλαργυρία του, την προσεκτική του ζωή, την λειτουργική του συνείδηση, την καθαρότητα του βίου του, το Ιεραποστολικό του φρόνημα και τις Ορθόδοξες πεποιθήσεις του.

 

*** Η λίμνη της Στυμφαλίας

Η Στυμφαλία είναι από τις σπάνιες για την Ελλάδα, ελώδης ορεινού τύπου λίμνη της Κορινθίας, ενώ αποτελεί και τον νοτιότερο ορεινό υγροβιότοπο των Βαλκανίων. Αποτελεί τμήμα του οροπεδίου που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νομού Κορινθίας σε μέγιστο υψόμετρο 800 μ. και ελάχιστο 600 μ ανάμεσα στα όρη Κυλλήνη (Ζήρεια), Ολίγυρτο, Μαυροβούνι και Γαβριάς. 

Το εμβαδόν της επιφάνειας της παρουσιάζει εποχιακές διακυμάνσεις, διατηρεί νερό κυρίως τους χειμερινούς μήνες και η έκτασή της φτάνει τα 3,5 τ.χλμ. Κάποιες χρονιές η λίμνη στεγνώνει εντελώς, όπως την περίοδο της ξηρασίας του '89-'90 οπότε και είχε χρησιμοποιηθεί για καλλιέργεια.

Η Στυμφαλία είναι πόλγη, δηλαδή σχηματίστηκε από καρστικά φαινόμενα: απότομα κάθετα τοιχώματα, επίπεδο πυθμένα με εναποθέσεις αργίλου, ανεξάρτητο σύστημα αποστράγγισης με καταβόθρες, δολίνες, ουβάλες (λάκκες), σπηλιές, πηγές. Είναι μια λίμνη με καλαμιώνες και πλούσιο οργανικό κόσμο.

Τροφοδοτείται από: τα νερά του διπλανού κάμπου της Πελλήνης, στον οποίο υπήρχε λίμνη που αποξηράνθηκε, τις επιφανειακές απορροές της λεκάνης, από τα ρέματα Καστανιώτης, Λυκόρεμα, Αγ. Σωτήρα, τις πηγές της γύρω περιοχής (Κιόνια, Βελατσούρι, Κεφαλάρι, Μπούζι, Καστανιά). Αποφορτίζεται δε από: το αυλάκι, το Βοχαϊκό χάνδακα που, μέσω του Αδριάνειου υδραγωγείου, αρδεύει τον παραλιακό κάμπο της Βόχας, φυσικές καταβόθρες όπως η Γιδομάντρα και η Φόστα (Σπινθάκης Ε., Ασημακόπουλος Μ., 2001). Ας σημειωθεί ότι η Φόρστα λειτουργεί ως εσταβέλα, δηλαδή άλλοτε παίρνει και άλλο­τε δίνει νερό στη λίμνη. Τέλος, υπάρχουν αρκετά σπήλαια, ένα μάλιστα από αυτά βρίσκεται κοντά στη λίμνη. Ένα μέρος των νερών χρησιμοποιείται για άρδευση.

Η Στυμφαλία έχει χαρακτηριστεί ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά της Ελλάδος και ως Περιοχή Κοινοτικού Ενδιαφέροντος που προτείνεται για ένταξη στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών "ΦΥΣΗ 2000" βάσει της Κοινοτικής Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ.

Η λίμνη Στυμφαλία είναι ένας ιδιαίτερος υγροβιότοπος, προστατευμένος, με σημαντική βιοποικιλότητα -υδατική λεκάνη, πλούσια δάση κ.λπ.- ενταγμένη στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών NATURA 2000 βάσει της Κοινοτικής Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Θεωρείται φυσικό καταφύγιο σπανίων ειδών ορνιθοπανίδας (παρυδάτια, αρπακτικά) και σταθμός ξεκούρασης για τα μεταναστευτικά πουλιά και έτσι έχει χαρακτηριστεί ως σημαντική για τα Πουλιά περιοχή της Ελλάδος (ΣΠΠΕ).

Σήμερα μπορούμε να απολαύσουμε την πανοραμική θέα των νερών της -στις όχθες της θα συναντήσουμε φανατικούς της παρατήρησης πουλιών (birdwatching)- και να περπατήσουμε στα οργανωμένα μονοπάτια της περιοχής. Σήμερα εκτός από τις πληροφορίες που έχουμε στη διάθεσή μας από τις ενημερωτικές πινακίδες για τις διαδρομές, τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής, υπάρχει και ένα υπερσύγχρονο Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας που αντιμετωπίζει μουσειολογικά και βιωματικά το φαινόμενο του βιότοπου της λίμνης και τα προβλήματά του.

Η καλλιεργήσιμη γη και οι δενδροκαλλιέργειες είναι 38%, τα δάση 11%, οι θαμνώνες 18%, οι υγρότοποι 40%: οι βάλτοι, μεταβατικά τέλματα και πηγές, στάσιμα γλυκά νερά το υπόλοιπο. Η τοποθεσία Γιδομάντρα/Λαύκας δίπλα στη λίμνη, έχει κηρυχθεί Καταφύγιο ’γριας Ζωής και ο κάμπος της Πελλήνης, Ζώνη Διάβασης Τρυγονιών. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες περιλαμβάνουν την γεωργία, την κτηνοτροφία και το κυνήγι.

Χλωρίδα

Τα οικοσυστήματα της περιοχής κατατάσσονται σε δυο γενικές κατηγορίες:

α) Τα χερσαία οικοσυστήματα τα οποία καταλαμβάνουν τις εκτάσεις της λεκάνης απορροής της Στυμφαλίας, σημαντικότερα σε έκταση είναι τα δάση, τους θαμνώνες και τις χορτολιβαδικές εκτάσεις.

β) τα υγροτοπικά οικοσυστήματα, που κυριαρχούν στην περιοχή της λίμνης και είναι μοναδικής σημασίας για την ξεκούραση, διατροφή, διαχείμανση και αναπαραγωγή της άγριας πανίδας.

Μια άλλη κατηγορία είναι τα ανθρωπογενή οικοσυστήματα των καλλιεργειών.

Τα δάση

Πλούσια δάση συναντάμε νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά της λίμνης όπου κυριαρχούν καλά αναπτυγμένοι σχηματισμοί κωνοφόρων όπως η κεφαλληνιακή ελάτη (Abies cephalonica) και η μαύρη πεύκη (Pinus nigra). Συναντώνται επίσης η δρυς, ο φράξος, το ψιλίκι, ο ίταμος, η αγριομηλιά, η αγριοκορομηλιά, το πουρνάρι, η κουμαριά, ο κέδρος, το σπάρτο, η κουτσουπιά, το δενδρολίβανο, το θυμάρι, η λεβάντα κ.ά. Στη λίμνη απέμεινε ένα μικρό παρόχθιο δάσος, με ιτιές, φτελιές, και πλατάνια. Από τα αγριολούλουδα αξίζει να σημειωθεί ο -σπάνιος- αμάραντος, Να αναφέρουμε επίσης τους θαμνώνες (φρύγανα και πρινώνες).

Η χλωρίδα των υγροτοπικών οικοσυστήματων

Στους καλαμώνες και στα υγρά λιβάδια της περιοχής της λίμνης εκτός από το αγριοκάλαμο που κυριαρχεί, συναντάμε έχουν άλλα ποώδη ελοφυτικά είδη, ή βυθισμένα υδρόβια μακρόφυτα. Οι αμιγείς καλαμώνες πάντως καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των υγροτοπικών οικοσυστημάτων της Στυμφαλίας.Στα Ορφικά έπη του 6ου π.Χ. αιώνα, αναφέρονται από τα βουνά της ορεινής Κορινθίας βότανα της θεραπευτικής πρακτικής των αρχαίων Ελλήνων όπως ο κέδρος, ο μανδραγόρας, η ανεμώνη το ψύλλιον, ο κνίκος, κ.ά.

Πανίδα

Στον πλούτο της πανίδας της περιοχής και έντεκα απειλούμενα, σπάνια ή ενδημικά, είδη θηλαστικών και 25 είδη αμφιβίων και ερπετών. Η μεγάλη ποικιλία σε πόσιμα και τα τρεχούμενα νερά, σε υγρά λιβάδια κ.λπ. ευνοούν την παρουσία πολλών ειδών της άγριας πανίδας, όπως τσα­κάλια - στους εκτεταμένους καλαμώνες ενδημεί ακόμη ένας μικρός και απομονωμένος πληθυσμός τσακαλιών- αλεπούδες, νυφίτσες, ασβοί, σκαντζόχοιροι και λαγοί, ενώ στα οροπέδια της Ζήρειας επιβιώνει έως σήμερα αγέλη αλόγων σε ημιάγρια κατάσταση.

Όσον αφορά τα αμφίβια και τα ερπετά, στις όχθες της λίμνης έχουν παρατηρηθεί τρία είδη βατράχων, όπως επίσης χελώ­νες (όπως η Ελληνική Χελώνα/Testudo Graeca), νερόφιδα, σαΐτες, σαπίτες (ο Σαπίτης θεωρείται υπεύθυνος για το θάνατο του Βασιλιά της Αρχαίας Αρκαδίας Αίπυτου, αδελφού του Στύμφαλου- κατά τη διάρκεια κυνηγιού), ερημόφιδα και σαύρες.

Ο φωτογράφος της λίμνης Σπύρος Μελετζής αναφέρει χαρακτηριστικά: «Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν τα χιλιάδες βατράχια. Κάποιες ώρες φώναζαν όλα μαζί και γινόταν μια βατραχοσυναυλία -πανζουρλισμός. Και απορούσα, πως δε βρέθηκε κάποιος να εκμεταλλευτεί αυτόν τον πλούτο, αφού στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ιταλία που τα τρώνε, πωλούνται πανάκριβα»(Μιχόπουλος Κ. Σ. 2001).

H Στυμφαλία ήταν γνωστή από την αρχαιότητα για την πλούσια ορνιθοπανίδα της. Έως σήμερα έχουν καταγραφεί στην περιοχή έως και 133 είδη πτηνών.

Στα χερσαία οικοσυστήματα της ευρύτερης περιοχής αναπαράγονται αρκετά ακόμη σπάνια είδη πουλιών με προεξέχοντα τα αρπακτικά φιδαετός (Circaetus gallicus) και ο Χρυσαετός Aquela (chrysaetos).

Στα είδη που αναπαράγονται στα υγροτοπικά οικοσυστήματα περιλαμβάνονται η σκουφοβουτηχτάρα, η νανοβουτηχτάρα, η φαλαρίδα, ο μικροτσικνιάς, ο πορφυροτσικιάς, ο λευκοτσικνιάς, ο καλαμόκιρκος, η βαλτόπαπια - εξαιρετικά σπάνιο είδος- η τσιχλοποταμίδα.

Η σκουφοβουτηχτάρα και ο πορφυροτσικνιάς βρίσκουν στη Στυμφαλία το μοναδικό τόπο αναπαραγωγής τους στην Πελοπόννησο, ενώ η νανοβουτηχτάρα και η φαλαρίδα έχουν στη λίμνη τις μεγαλύτερες αναπαραγωγικές αποικίες τους στη νότια Ελλάδα.

Τους μήνες της μετανάστευσης παρατηρούνται συγκεντρώσεις: ερωδιών, χαλκόκοτας, καλαμοκανάδων, μαυρογλάρονων, και του εξαιρετικά σπάνιου θαλασσαετού που βρίσκουν εκεί ιδανικές συνθήκες για τροφοληψία και ξεκούραση.

Στην λίμνη επιβιώνει το ψάρι Pseudophoxinus stymphalicus (Ντάσκα), στο οποίο πρέπει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά αφού είναι είδος ενδημικό της λίμνης -δεν απαντάται δηλαδή πουθενά αλλού στον κόσμο- που οφείλει την ονομασία του σ'αυτή. Είναι ελόφιλο, με μικρή κινητικότητα και έχει την ιδιότητα σε περιόδους ξηρασίας να επιβιώνει βυθισμένο στη λάσπη της λίμνης. ώστε να σχηματίζεται ένα παχύ στρώμα λάσπης γύρω από το σώμα του. Είναι ανθεκτικό σε έλλειψη οξυγόνου και διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Φθάνει σε μήκος μέχρι τα λίγα χιλιοστά και ζει το πολύ δύο χρόνια. Ανήκει στα απειλούμενα είδη και γι' αυτό βρίσκεται στο «κόκκινο βιβλίο» της Ε.Ε., μαζί με άλλα ζώα και φυτά της περιοχής.

Άλλο άξιο αναφοράς ψάρι είναι ο κέφαλος (Leusiscus cephalus moreoticus). Να σημειώσουμε ότι παλαιότερα η αλιεία στη λίμνη ήταν ενεργό επάγγελμα των κατοίκων της περιοχής

Και ο πιο αδιάφορος άνθρωπος που θα βρεθεί στη μέση αυτού του αυτόνομου κόσμου, θα φέρει στο νου του τις αρχαίες καταβολές των όσων διαδραματίστηκαν εδώ και χιλιάδες χρόνια σ' αυτό το απομακρυσμένο τοπίο. Η Στυμφαλία κατά την αρχαιότητα κατά καιρούς ξεραινόταν, όπως συμβαίνει και σήμερα, και απέμενε μόνο ένα μικρό ποτάμι και ελώδεις εκτάσεις που δυσκόλευαν τις δραστηριότητες των ανθρώπων. Ο άθλος του Ηρακλή για τις Στυμφαλίδες όρνιθες σχετίζεται με υδραυλικά έργα αποξήρανσης και εξυγίανσης της λίμνης ώστε να καταστεί ο κάμπος κατάλληλος για καλλιέργεια. Η "χαλκή πλαταγή" ή τα "χάλκεια κρόταλα" συμβολίζει τον ήχο των χάλκινων προϊστορικών εργαλείων κατά την εξόρυξη βραχωδών πετρωμάτων. Αυτό παραπέ­μπει στην εξόρυξη αποστραγγιστικής σήραγγας στην προϊστορική εποχή, πολΰ νωρίτερα από τον Αδριανό (Στάθης Χ., 2001). Οι όρνιθες που αναφέρονται στο μύθο πιθανόν να ήταν ένα είδος με εντυπωσιακή εμφάνιση, οι φαλακρές χαλκόκοτες, Geronticus eremetica, ένα είδος υπό οριστική εξαφάνιση σήμερα .

Η λίμνη προσφέρεται ως θέμα για φωτογράφηση, και σαν θέμα έχει απασχολήσει και τον Σπύρο Μελετζή. Επίσης έχουν γυριστείαρκετές κινηματογραφικές ταινίες και κάποιες έφθασαν μέχρι τη Βενετία.

Κίνδυνοι για τη λίμνη

Η Στυμφαλία απειλείται με μετεξέλιξη σε βάλτο -το πολύ μικρό βάθος της λίμνης ευνοεί την ανάπτυξη καλαμιών- από την αύξηση των καλαμώνων. Οι κύριοι κίνδυνοι οι οποίοι οφείλονται όχι μόνο σε φυσικά αίτια αλλά και σε ανθρώπινες δραστηριότητες είναι οι:

Προσχώσεις, οι οποίες οφείλονται κυρίως στη διάβρωση λόγω χειμάρρων και την εκμηχάνιση της γεωργίας.

Αγροτική εντατικοποίηση με αποτέλεσμα χημική λίπανση και, υπερβολική άντληση νερών για άρδευση.

Φυσικά φαινόμενα, όπως η εποχική ξήρανση λόγω ανομβρίας.

Απουσία διαχείρισης νερών, η μη αειφορική εκμετάλλευση. Η διαχείριση των νερών της Στυμφαλίας, το λεγόμενο "στυμφαλιακό ζήτημα" έχει ιστορία 1.800 ετών, από την εποχή του αυτοκράτορα Ανδριανού. Η εντατική και ανεξέλεγκτη χρήση υδάτων, κυρίως στη γεωργία της Βόχας, και η απουσία διαχείρισης νερού αποτελούν τον βασικό κίνδυνο για τη λίμνη (Σπινθάκης Ε., 2001).

 *** Ορεινή Χαλκιδική: Στην καρδιά του Χολομώντα

Αν η καλοκαιρινή Χαλκιδική είναι το απόλυτοκαλοκαιρινό must για κάθε Έλληνα και ξένο τουρίστα, η Χαλκιδική του Χολομώντα και του χειμώνα είναι ένα κόσμημα που τώρα το ανακαλύπτουν σιγά – σιγά ως προορισμό οι ενήμεροι ταξιδιώτες.

Το Παλαιοχώρι, το Νεοχώρι, η Αγία Βαρβάρα, η Αρναία, ο Στάνος, ο Ταξιάρχης, υπέροχα χωριά και κωμοπόλεις, πολλοί από αυτούς έχουν μάλιστα κριθεί και διατηρητέοι λόγω της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής τους, ξεπροβάλλουν σαν στολίδια μέσα από το καταπράσινο βουνό δημιουργώντας ένα τοπίο πανέμορφο.

Η εγγύτητα με το Άγιο Όρος είναι ένας πρόσθετος λόγος για να βρεθεί κάποιος στην Χαλκιδική τον χειμώνα. Η πνευματική επίδραση του Όρους είναι σαφέστατη και δημιουργεί οπωσδήποτε ένα κίνητρο για να επισκεφθεί κάποιος την Χαλκιδική. Ωστόσο είναι τόσα πολλά αυτά που μπορεί να απολαύσει ο επισκέπτης που θα αποφασίσει να χαλαρώσει εδώ, είναι τόσο όμορφο το τοπίο και τόσα πολλά τα αξιοθέατα ώστε πρέπει κάποια στιγμή να το βάλει στους προορισμούς που επείγουν!

Η ορεινή «Αγία Τριάδα»

Αν το γνωστότερο βουνό της Χαλκιδικής είναι ο Χολομώντας, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια τριάδα βουνών που συγκλίνουν στην πανέμορφη χερσόνησο, ο Χολομώντας, η οροσειρά του Ίταμου και φυσικά το Άγιο Όρος. Το μεγαλειώδες αυτό σύμπλεγμα αποτελεί μια κιβωτό ζωής, με σπάνια χλωρίδα και πανίδα. Φαράγγια και πανέμορφες λόχμες φιλοξενούν ένα απίστευτο πλήθος πουλιών και άγριων ζώων. Ίταμος είναι ένα σπανιότατο δέντρο της Βαλκανικής χερσονήσου, που εδώ υπάρχει ακόμα σε μεγάλο πληθυσμό. Μερικά από τα δέντρα αυτά στην Χαλκιδική φτάνουν ε ηλικία και τα 2.000 χρόνια! Το Στρατονικό είναι το βουνό που επιβλέπει τα Στάγειρα, την πατρίδα του μεγάλου επιστήμονα και φιλοσόφου Αριστοτέλη. Σε όλη την ορεινή Χαλκιδική ο ταξιδιώτης θα συναντήσει ζαρκάδια, λαγούς, ένα απίστευτο ζωντανό τοπίο με οξιές, βαλανιδιές, καστανιές και θα νιώσει την δύναμη της φύσης σε όλο της το μεγαλείο!

Ονειρεμένες δραστηριότητες

Η Χαλκιδική των βουνών προσφέρει ένα πλήθος από δραστηριότητες για κάθε ταξιδιώτη. Υπάρχουν πανέμορφα μονοπάτια για πεζοπορία και ορειβασία, αλλά ο ταξιδιώτης μπορεί να απολαύσει και πιο extreme αθλήματα όπως το αλεξίπτωτο πλαγιάς. Μεγάλες συγκινήσεις προσφέρει το «σαφάρι» τοπίων με 4Χ4. Καθώς υπάρχει μια συνταρακτική φύση με μεγάλες εναλλαγές εικόνων, διοργανώνονται εκδρομές με τζιπ που καλύπτουν διαδρομές από τα παράλια ως τα πιο μυστικά φαράγγια, για να απολαύσουν και να απαθανατίσουν οι ταξιδιώτες με τις φωτογραφικές τους μηχανές την δύναμη της φύσης. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα να μυηθεί κάποιος στην ιππασία από έμπειρους εκπαιδευτές και να απολαύσει την φύση με την συντροφιά αυτών των περήφανων αλλά και τρυφερών πλασμάτων, των αλόγων. Επίσης ο επισκέπτης μπορεί να αθληθεί στα γήπεδα γκολφ και τένις, να χαλαρώσει παίζοντας ίσως λίγο ποδόσφαιρο, να κάνει τοξοβολίακαι να χαρεί την δύναμη της φύσης στο έπακρο!

Natura 2000

Η Χαλκιδική λόγω της μοναδικής ομορφιάς και ποικιλίας της άγριας ζωής που φιλοξενεί συμμετέχει στο δίκτυο Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι απολαμβάνει ζώνες ιδιαίτερης προστασίας όπου ο ταξιδιώτης μπορεί να δει την πιο ανόθευτη φύσης! Οι περιοχές της Χαλκιδικής που συμμετέχουν στο δίκτυο είναι:

1. Άγιος Μάμας Λαγκούνα

2. Νέα Φώκαια υδροβιότοπος

3. Παλιούρι Ακρωτήριο

4. Πράσινος Πύργος - Κόλπος Κύπσας - Μαλάμω

5. χερσόνησος της Σιθωνίας

6. Όρος Ίταμος, Σιθωνία

7. Πλατανίτσι - Συκιά: Ακρωτήριο Ρήγας

8. Ακρωτήριο Ελιά - Ακρωτήριο Κάστρο

9. Ταξιάρχης - Πολύγυρος

10. Όρος Χολομώντας

11. χερσόνησο του Άθω

12. Στρατονικό Όρος

Ο παράδεισος του εναλλακτικού τουρισμού

Η Ορεινή Χαλκιδική έχει μια σοφή στάση απέναντι στον τουρισμό που σέβεται τόσο το περιβάλλον όσο και τον ταξιδιώτη. Μικρές φάρμες λειτουργούν ως οικοτουριστικές μονάδες και ο επισκέπτης μπορεί να μυηθεί σε μια εντελώς άλλη φιλοσοφία ζωής, να μάθει γεωργικές πρακτικές, να απολαύσει προϊόντα μικρής παραγωγής, να γευτεί κρασιά σπάνιων αρωμάτων ενώ ταυτόχρονα θα μείνει σε καταλύματα πανέμορφα που σέβονται το περιβάλλον. Ο ταξιδιώτης έχει κάθε λόγο να προτιμήσει την επικράτεια της ορεινής Χαλκιδικής για να νιώσει ότι γίνεται ένα με την φύση!

Χρήσιμες Πληροφορίες

ΚΤΕΛ

Θεσσαλονίκη: 2310.316.555

Αθήνα: 210.51.34.588

Πολύγυρος: 23710.22.309

Νέα Μουδανιά: 23730.21.228

Αρναία: 23720.22.278

Καλλιθέα: 23740.23.714

Νέα Καλλικράτεια: 23990.21.048

Κασσάνδρεια: 23740.22.214

Πηγή: halkidikifocus.gr

*** Επτά χωριά που αξίζει να ανακαλύψετε στην Χαλκιδική

Ένας παραδοσιακός οικισμός προστατευμένος από το κράτος στην καρδιά της Σιθωνίας. Γραφικά ψαροχώρια για βουτιές, ουζάκι και μεζέ πλάι στο κύμα. Αμφιθεατρικά χτισμένα χωριουδάκια στις πλαγιές της Κασσάνδρας που κοιτάζουν την τιρκουάζ θάλασσα και μικρά μελισσοχώρια με δεκάδες τοπικά προϊόντα που αξίζει να δοκιμάσετε. Συγκεντρώνουμε επτά «μυστικά» της Χαλκιδικής, σε ισάριθμα χωριά σε κάθε πόδι της, για καλοκαιρινές ανακαλύψεις στις διακοπές σας.

Παρθενώνας

Πάνω από τον κοσμοπολίτικο Νέο Μαρμαρά, χτισμένος στα 810 μέτρα υψόμετρο, ο παραδοσιακός οικισμός του Παρθενώνα αποκτά τα τελευταία χρόνια νέα ζωή, καθώς όμορφα σπίτια αναπαλαιώνονται, τα ταβερνάκια γεμίζουν, και το καλοκαίρι διοργανώνονται ωραίες εκδηλώσεις.

 

Νικήτη

Στον παραδοσιακό οικισμό της Νικήτης, στο δεύτερο πόδι, θα περπατήσετε ανάμεσα σε αναπαλαιωμένα πετρόχτιστα σπίτια, σε πλατείες με γάργαρες κρήνες, πλατάνους και ταβερνάκια, ενώ δεν λείπουν και τα εναλλακτικά μπαράκια για τα οποία οδηγούν ως εδώ τα βράδια επισκέπτες από όλα τα χωριά της Σιθωνίας. Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε το φοβερό μέλι της περιοχής (η Νικήτη είναι ίσως το μεγαλύτερο «μελισσοχώρι» της Ελλάδας) και να απολαύσετε το συγκλονιστικό ηλιοβασίλεμα στην παραλία της.

Βουρβουρού

Στην ανατολική ακτή του δεύτερου ποδιού, η «τζαζ» Βουρβουρού έχει θέα προς την χερσόνησο του Άθω απέναντι, πλούσια βλάστηση που φτάνει ως τις υπέροχες ακτές της, και εννιά μικρά νησάκια γύρω από τους κρυμμένους της όρμους (τόσο κρυμμένους που κάποτε αποτελούσαν λημέρια πειρατών), τα οποία μπορείτε να επισκεφθείτε με μίνι-βαρκάδες. Στην καρδιά του οικισμού, θα ανακαλύψετε την γειτονιά των ψαράδων με τα παλιά ψαράδικα σπιτάκια, που ακόμη και σήμερα πουλούν φρέσκο ψάρι. Θα κολυμπήσετε στο φαντασμαγορικό Καρύδι, ενώ αν προτιμάτε το βουνό, θα περπατήσετε στα μονοπάτια του Ίταμου, και θα ανταμειφθείτε με φοβερή θέα.

Κρυοπηγή

Στην καρδιά της Κασσάνδρας, η Κρυοπηγή δεσπόζει χτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά, απολαμβάνοντας την σκιά των πεύκων και υπέροχη θέα στον κόλπο της Κασσάνδρας, από τις ακτές του οποίου απέχει μια ανάσα. Γραφικά και όμορφα, τα δρομάκια του οικισμού με την πλακόστρωτη πλατεία και τα πετρόχτιστα σπίτια, προσφέρονται για περιπάτους μέχρι την πηγή με το δροσερό νερό που «βάφτισε» και το χωριό, και στη συνέχεια ραχάτι και ιδιαίτερους μεζέδες (δοκιμάστε τα αρνίσια σουτζουκάκια) στα ταβερνάκια του χωριού.

Άφυτος

Από τα ομορφότερα χωριά όχι μόνο του πρώτου ποδιού, αλλά ολόκληρης της Χαλκιδικής, η Άφυτος (ή και Άθυτος) είναι χτισμένη στην άκρη του βράχου που καταλήγει με έντονη κλίση στη θάλασσα. Πίσω από το παλιό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου κρύβεται ο παλιός της οικισμός και η περιοχή Χαμπεζέικα με τα παραδοσιακά σπίτια. Οι βόλτες σας στο χωριό θα σας φέρουν μπροστά σε αρχαία ίχνη, όπως τα λείψανα των τειχών και του αρχαίου λατομείου, που οδηγούν στον προϊστορικό λόφο όπου σήμερα θα βρείτε wine bar. Μην ξεχάσετε, πριν καθίσετε στα ταβερνάκια και τα café της πλατείας, να επισκεφθείτε το Λαογραφικό Μουσείο στο κτίριο Αλετρά.

Ουρανούπολη

Στο τρίτο πόδι, εκεί που η Χερσόνησος του Άθω συναντά την πύλη του Αγίου Όρους, βρίσκεται χτισμένος ο οικισμός της Ουρανούπολης. Παρ’ ότι είναι αρκετά αξιοποιημένη τουριστικά, διαθέτει γραφικότατες γωνιές, όπως ο βυζαντινός πύργος του Προσφορίου, το πευκόδασος που οδηγεί στην Κόμιτσα και τα λουλουδιασμένα δρομάκια. Από το λιμανάκι στην σκιά του πύργου θα πάρετε καραβάκι για μίνι-κρουαζιέρα στη χερσόνησο, για να θαυμάσουν και οι γυναίκες της παρέας την αρχιτεκτονική και την ομορφιά του Αγίου Όρους, ή θα σαλπάρετε για εξερεύνηση των κοντινών νησιών Δρένια (ή Γαϊδουρονήσια).

Ταξιάρχης

Λιγότερο γνωστή, αλλά εξίσου όμορφη είναι και η ορεινή Χαλκιδική, με ταχωριά στις πλαγιές του Χολομώντα. Ένα από αυτά, ο Ταξιάρχης, είναι χτισμένος σε δύο πλαγιές, ανάμεσα σε τέσσερις πηγές, και είναι γνωστός ως το… χωριό με τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, λόγω των πυκνών ελατόδασων που τον περιβάλλουν. Εδώ θα πιείτε ντόπιο τσίπουρο στο «χοροστάσι», όπως λέγεται η πλατεία του χωριού, θα δοκιμάσετε τοπικά προϊόντα στον γυναικείο συνεταιρισμό, που δεν θα βρείτε σχεδόν πουθενά αλλού, και θα χορτάσετε περιπατητικές, ορειβατικές ή οδικές διαδρομές στην γύρω περιοχή μέχρι και την Αρναία, που θεωρείται μία από τις πιο γραφικές ορεινές διαδρομές στην Ελλάδα. Το χωριό γνωρίζει μάλιστα αγροτουριστική ανάπτυξη, και θα μπορέσετε να επιδοθείτε σε δραστηριότητες όπως ιππασία, ποδήλατο βουνού, αναρρίχηση κ.ά.  Πηγή: www.halkidikifocus.gr

***  Βασιλικά Βοιωτίας

Τα Βασιλικά είναι μικρό πεδινό χωριό του νομού Βοιωτίας και διοικητικά ανήκει στη Δημοτική

Ενότητα Χαιρώνειας, του Δήμου Λεβαδέων. Βρίσκονται στην κοιλάδα του Κηφισού. Έχουν πληθυσμό σύμφωνα με την απογραφή του 2001, 69 κατοίκους. Προπολεμικά ο πληθυσμός υπερέβαινε τα 300 άτομα. Απέχουν από τη Λιβαδειά 25 χιλιόμετρα. Κύρια παραγωγή του χωριού είναι το βαμβάκι και τα σιτηρά. Η ύδρευση γίνεται από γεώτρηση.Από εδώ κατάγονται οι ανώτατοι αξιωματικοί Νικ. Κ. Τασιόπουλος (Στρατού) και Νικ. Κ. Τασιόπουλος (Χωρ/κής).

Ονομασία

Η ονομασία Βασιλικά θεσμοθετήθηκε το 1953, αντικαθιστώντας την παλιά ονομασία Κραβασαράς (ή Κρεβασαράς). Η λέξη Κραβασαράς ετυμολογικά προέρχεται από τις περσικές λέξεις «καραβάν» και «σεράι» που σημαίνουν και οι δυο μαζί σε ελεύθερη μετάφραση «πανδοχείο». Οι λέξεις αυτές, όπως και πολλές άλλες με περσική ρίζα υιοθετήθηκαν από την τουρκική γλώσσα. Το «Πανδοχείο» λοιπόν που φέρεται να έδωσε το όνομα στο χωριό βρισκόταν κατά εκτιμήσεις στην αγροτική θέση «Δήμος». Η ονομασία αυτή χρησιμοποιήθηκε κατά την τουρκοκρατία, αλλά και περισσότερο από έναν αιώνα μετά, ήτοι και μέχρι το 1953.

Δεν είναι γνωστό το πότε ακριβώς δημιουργήθηκε το χωριό αυτό. Η πρώτη γραπτή ένδειξη παρουσιάζεται στο έργο του περιηγητή William Leake (Γουίλιαμ Λίικ) «Ταξίδια στη Νότια Ελλάδα» (Travels in Northern Greece) που γράφτηκε στις αρχές του 19ου αιώνα και προσδιορίζεται γύρω στο 1805. Πιο συγκεκριμένα, στο έργο αυτό αναφέρονται τα ακόλουθα: «At the foot of the latter height (the hill), to the South, stands a village called Krevasara,… The approaches, therefore, to the straits leading into Boetia from the plain of Elateia, are on either side of the hill of Krevasara.» (Στους πρόποδες του λόφου, προς τα Νότια, βρίσκεται ένα χωριό που ονομάζεται Κρεβασαράς…. Οι προσεγγίσεις , έτσι, προς τα στενά που οδηγούν στη Βοιωτία από την Πεδιάδα της Ελάτειας, είναι και από τις δυο πλευρές του λόφου του Κρεβασαρά….».

Σύμφωνα, πάντως με διηγήσεις των παλαιοτέρων, οι περισσότεροι από τους κατοίκους ήλθαν από το χωριό Μπισκένι (Μπισκέν Αγά) σημερινό Παρόρι. Άλλωστε τα δυο αυτά χωριά συνιστούσαν μέχρι το 1933 ενιαία κοινότητα με έδρα το Μπισκένι.

Η ονομασία «Βασιλικά» αντικατέστησε την ονομασία «Κραβασαράς» σε ανάμνηση της καθοριστικής για την πορεία του Αγώνα κατά των Τούρκων Μάχης των Βασιλικών, που έλαβε χώρα στις 26 Αυγούστου 1821 στο στενό οροπέδιο του οικισμού «Βασιλικά», που βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες του όρους Καλλίδρομο και ανήκει στο Νομό Φθιώτιδας. Η Μάχη αυτή δόθηκε μεταξύ των 1.650 Ελλήνων που είχαν ως επικεφαλής τους τρεις στερεολλαδίτες οπλαρχηγούς: Γιάννη Γκούρα, Γιάννη Δυοβουνιώτη και Νάκο Πανουργιά και των 8.000 Τούρκων που είχαν ως επικεφαλής τον Μπεϊράν Πασά.

Ιστορική αναδρομή

Η σημερινή εδαφική περιοχή των χωριών: Βασιλικά, Προφήτης Ηλίας, Ανθοχώρι και Άγιος Βλάσιος υπαγόταν στη Φωκίδα, ενώ η Χαιρώνεια και τα υπόλοιπα χωριά του Δήμου ανήκαν στη Βοιωτία.

Στην εδαφική περιοχή των τεσσάρων πιο πάνω αναφερομένων χωριών υπήρχαν την εποχή εκείνη οι πόλεις Παραποτάμιοι (σημερινή περιοχή Ανθοχωρίου) και Πανοπεύς (σημερινή περιοχή Αγίου Βλασίου). Από τα πιο πάνω προκύπτει το αποτέλεσμα, ότι ο Πανοπεύς αποτελούσε τα όρια Φωκίδας και Βοιωτίας.

Στην περιοχή από τη διασταύρωση των δρόμων προς Αταλάντη και Λαμία (Λεβέντης) και προς το Σιδηροδρομικό Σταθμό της Δαύλειας σχηματίζονται τα Στενά, τα οποία αναφέρονται και στα αρχαία κείμενα, παίζοντας σπουδαίο στρατιωτικό ρόλο για τον έλεγχο της Βοιωτίας. Το βουνό προς το μέρος του Ανθοχωρίου, ονομαζόταν Ηδύλιον και εκεί είχε κατασκευαστεί Κάστρο για τον έλεγχο των Στενών.

Διελεύσεις από την περιοχή

Μετά τη Μάχη των Θερμοπυλών (480 π.Χ), ο Ξέρξης περνώντας από την περιοχή εξαπέλυσε άγριο διωγμό και οι στρατιώτες του σκόρπισαν το θάνατο και έκαψαν όλες τις πόλεις της κοιλάδας (Ηρόδοτος- Οι Περσικοί Πόλεμοι). Μεταξύ των πόλεων αυτών ήταν ο Πανοπεύς και οι Παραποτάμιοι.

Εκτός από τους Πέρσες, ο Φίλιππος και ο Μέγας Αλέξανδρος, οδεύοντας προς τη Χαιρώνεια (Μάχη της Χαιρώνειας 338 π.Χ.), αλλά και άλλοι κατακτητές πέρασαν από την περιοχή λόγω των Στενών.

Ο Ρωμαίος Σύλλας Λεύκιος Κορνήλιος με το στρατό του (1.500 ιππείς και 15.000 πεζοί) στρατοπέδευσε το 86 π.Χ στο λόφο Φιλοβοιωτό πριν τη μάχη στον Ορχομενό, καθόσον στην περιοχή βρισκόταν ο Αρχέλαος, στρατηγός του Μιθριδάτη ΣΤ, Βασιλιά του Πόντου (Πλούταρχος-Βίοι Παράλληλοι-Λύσανδρος και Σύλλας). Ο Πλούταρχος (45 μ.Χ.-120 μ.Χ.) περιγράφει το συγκεκριμένο σημείο ως ακολούθως: «…Αφού από την Τιθορέα ο Ορτήσιος (στρατηγός του Σύλλα) οδηγήθηκε στην Πατρωνίδα (σημερινή Αγία Μαρίνα) και στρατοπεύδεσε εκεί και συναντήθηκε με τις δυνάμεις του Σύλλα. Μετά κατέλαβαν το βουνό που βρισκόταν στο μέσο των Ελατικών Πεδιάδων, εύφορο και με πυκνά δέντρα και στους πρόποδες υπήρχε νερό. Το βουνό ονομάζεται Φιλοβοιωτός….». Η τοποθεσία του και τα φυσικά πλεονεκτήματά του αναφέρονται με μεγάλο θαυμασμό από το Σύλλα, ενώ η θέση του για τον έλεγχο των Στενών είχε πολύ σημαντική στρατηγική σημασία. Και ο Πλούταρχος συνεχίζει: « Επειδή την πέριξ περιοχή κατείχαν οι στρατιώτες του Αρχελάου, φόβος είχε καταλάβει το στρατό του Σύλλα. Αυτός τους έβαλε να αλλάξουν τη ροή του ποταμού Κηφισού - ως τέχνασμα. Αυτοί φυσικά διαμαρτυρήθηκαν, λέγοντας ότι ήταν στρατιώτες και όχι σκαφτιάδες και τότε τους διέταξε να καταλάβουν το λόφο των Παραποταμίων για να ελέγχουν τα Στενά». (Φιλοβοιωτός είναι ο λόφος που είναι κτισμένο το χωριό των Βασιλικών και σήμερα ονομάζεται «Κουκούλι».)

Ο Παυσανίας (β΄μισό 2ου μ.Χ αιώνα) στο έργο του «Ελλάδος Περιήγησις» και πιο συγκεκριμένα στο βιβλίο Φωκικά δίνει πληροφορίες για τις διάφορες πόλεις της Φωκίδας και κυρίως για τους Δελφούς. Ιδιαίτερη μνεία δίνεται στο Σύστημα που ακολουθούσαν οι πόλεις της Φωκίδας για να ενημερώνονται μέσω της «οπτικής» επικοινωνίας (τηλεειδοποίησης) που εξασφάλιζαν με το άναμμα κυρίως της φωτιάς. Ο λόφος Φιλοβοιωτός φαίνεται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Σύστημα αυτό καθόσον ήταν ορατός, λόγω της θέσης του, είτε άμεσα είτε έμμεσα, από αρκετές πόλεις της Φωκίδας (Ελάτεια, Παραποτάμιοι, Τιθορέα, Αμφί-κλεια, Πατρωνίδα, κλπ.). Για την περιοχή όπου βρίσκονται τα Βασιλικά, Προφήτης Ηλίας κ.λπ., ο Παυσανίας δίνει την πληροφορία ότι ήταν εύφορη και υπήρχαν μεγάλα πτηνά, οι ωτίδες. Επίσης, στην περιγραφή του για την Τιθορέα, αναφέρεται στην ύπαρξη Ναού του Ασκληπιού, σε απόσταση 13 χιλιομέτρων περίπου από την πόλη αυτή. Ο Ναός αυτός πιθανότατα βρισκόταν στη θέση «Κολώνες» των Βασιλικών, όπου υπήρχαν άλλωστε ερείπια αρχαίου ναού.

*** Βασιλικά Εύβοιας

Τα Βασιλικά βρίσκονται στη Βόρεια Εύβοια, ανήκουν στο Δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού και απέχουν 97χλμ από τη Χαλκίδα και 32χλμ από την Ιστιαία. Το χωριό βρίσκεται στην πλευρά της Εύβοιας που βλέπει προς το Αιγαίο πέλαγος, απέναντι περίπου από τα νησιά των Σποράδων Σκόπελο και Σκιάθο. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 85 μέτρων και ο πληθυσμός του είναι 551 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2001.

Η ονομασία του χωριού κατά πάσα πιθανότητα ανάγεται στα χρόνια των περσικών πολέμων. Συγκεκριμένα, κατά τη ναυμαχία του Αρτεμισίου τα βασιλικά πλοία των Περσών φέρονται να είχαν αγκυροβολήσει στον όρμο του χωριού, ενώ τα πλοία των Ελλήνων στον όρμο του διπλανού χωριού, που σήμερα ονομάζεται Ελληνικά. Ως προέκταση του χωριού θεωρείται το Ψαροπούλι, που είναι η παραλία του χωριού.

***  Καστανιές Έβρου

Οι Καστανιές είναι μεγάλος οικισμός του Νομού Έβρου που βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Εκεί βρίσκεται ο ένας από τους δύο τελωνειακούς σταθμούς για τη διέλευση των συνόρων εκατέρωθεν κατά μήκος των χερσαίων συνόρων των δύο χωρών.

Στις Καστανιές βρίσκεται το μοναδικό χερσαίο σύνορο της Ελλάδας με την Τουρκία, δεδομένου ότι το υπόλοιπο σύνορο καθορίζεται από την κοίτη του ποταμού Έβρου.  Βρίσκεται βορείως της Ορεστιάδας και παρακειμένως του οικισμού των Ριζίων.

***  Βαρθολομιό Ηλείας

Το Βαρθολομιό είναι κωμόπολη του Νομού Ηλείας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 3.603 κατοίκους, ενώ το 2001 είχε 3.093 κατοίκους, με κύρια ενασχόληση τη γεωργία. Σημαντική ανάπτυξη παρουσιάζει ο τομέας τους τουρισμού του εμπορίου και της ελαφράς βιοτεχνίας.Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Πηνειού, ενώ παλαιότερα ήταν η έδρα του Καποδιστριακού Δήμου Βαρθολομιού. Σε απόσταση 2 χλμ. από το Βαρθολομιό βρίσκεται η παραλία Θίνες. Το Βαρθολομιό διαθέτει 2 Δημοτικά σχολεία, 2 νηπιαγωγεία, 2 παιδικούς σταθμούς, Γυμνάσιο, Λύκειο και το Μουσικό Σχολείο Βαρθολομιού που ιδρύθηκε το 1997.

Πριν τη Φραγκοκρατία του χωριό ονομαζόταν εξαιτίας ενός έλους στη περιοχή Βαλτοχώρι ή Βατραχοχώρι. Το χωριό άλλαξε όνομα με τη έναρξη της Φραγκοκρατίας και πήρε το όνομα του φεουδάρχη Βαρθολομαίου Β΄ Γκίζι. Σύμφωνα με την παράδοση, ένας ιππότης που ονομαζόταν Βαρθολομαίος γνώρισε μια πολύ όμορφη κοπέλα που έβοσκε πρόβατα καθώς επιτηρούσε την επικράτειά του. Την ρώτησε πώς τη λένε και από ποιο χωριό κατάγεται και έδειξε το χωριό της στη κοιλάδα. Ο Βαρθολομαίος θαμπωμένος ζήτησε από το πατέρα του να παντρευτεί τη κοπέλα και εκείνος δέχτηκε. Το μέρος που είδε τη κοπέλα ονομάστηκε Καρδιοκράφτι. Την μέρα του γάμου, ο Βαρθολομαίος εντυπωσιασμένος από τους κατοίκους της περιοχής του έδωσε χωράφια και αυτοί σε ανταπόδοση ονόμασαν το χωριό του Βαρθολομιό. Μια άλλη πιθανή προέλευση η σταδιακή παραφθορά του ονόματος Βαλτόλιμνο σε Βαρθολομιό. Η παλαιότερη αναφορά του χωριού με το όνομα Βαρθολομιό είναι ένα πατριαρχικό σιγίλιο του 1200 που βρίσκεται στη μονή των Βλαχερνών, στη περιοχή της Κυλλήνης.

Το χωριό στα Βυζαντινά χρόνια ήταν γνωστό ως Βαλτοχώρι ή Βατραχοχώρι. Το 1204 η περιοχή έγινε κτήση των Φράγκων. Η Φραγκοκρατία διήρκησε από το 1204 μέχρι το 1430. Η παλαιότερη αναφορά του χωριού με το όνομα Βαρθολομιό είναι ένα πατριαρχικό σιγίλιο του 1200 που βρίσκεται στη μονή των Βλαχερνών, στη περιοχή της Κυλλήνης. Το 1825, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 κοντά στο Βαρθολομιό δώθηκε η Μάχη του Βαρθολομιού. Η μάχη δώθηκε μεταξύ τις 9 και 11 Νοεμβρίου 1825 και ήταν μια προσπάθεια να ανακοπεί η πορεία του Ιμπραήμ Πασά προς το Μεσολόγγι. Η μάχη έληξε με μεγάλες απώλειες για τους Τούρκους, με περίπου 1.000 νεκρούς, από τους Έλληνες όλοι εκτός ενός πέθαναν στη μάχη, σύνολο 150 (κατά τον Φραντζή), ή 180 (κατά τον Γ. Σισίνη). Ο πρώτος εορτασμός της επετείου της μάχης του Βαρθολομιού έγινε το 2001.

Το Βαρθολομιό βρίσκεται σε μια περιοχή με συχνές ισχυρές σεισμικές δονήσεις. Το 1820 έλαβε χώρα ένας σεισμός μεγέθους 6,6 ρίχτερ με επίκεντρο νοτιοανατολικά της χερσονήσου της Κυλλήνης. Οι σεισμοί του 1953 επίκεντρο ανάμεσα στη Κεφαλονιά και τη Ζάκυνθο προκάλεσαν εκτεταμένες καταστροφές στο Βαρθολομιό και στη Κυλλήνη, ιδίως ένας μετασεισμός μεγέθους 6,3 ρίχτερ με επίκεντρο περίπου 20 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Κυλλήνης. Τις 16 Οκτωβρίου 1988 ένας σεισμός με επίκεντρο κοντά στη Κυλλήνη μεγέθους 6,0 ρίχτερ γκρέμισε το καμπαναριό του ναού του Αγίου Ιωάννου στο Βαρθολομιό. Άλλος ένας σεισμός με επίκεντρο κοντά στο Βαρθολομιό σημειώθηκε τις 2 Δεκεμβρίου 2002 και είχε μέγεθος 5,8 ρίχτερ. Ο σεισμός προκάλεσε περισσότερες καταστροφές από το αναμενόμενο, προκαλώντας ζημιές σε τουλάχιστον 450 κτίρια, από τα οποία τα περισσότερα είναι λιθόκτιστα ή κτίρια που είχαν πληγεί από το σεισμό του 1988.

***  Τοιχιό Καστοριάς

To Τοιχιό είναι ορεινός οικισμός του Νομού Καστοριάς και έδρα του Δήμου Βιτσίου. Βρίσκεται 9,5 χιλιόμετρα βορειο-ανατολικά της πόλης της Καστοριάς, στους πρόποδες του όρους Βιτσίου, σε υψόμετρο 665 μέτρων. Το Τοιχιό έχει μακραίωνη ιστορία και πριν διαμορφωθεί έτσι όπως το γνωρίζουμε σήμερα, πέρασε απο διάφορες φάσεις. Το σημερινό χωριό έχει δημιουργηθεί απο δύο χωριά. Την Τιόλιστα (Τιόλιστσα) και την Λάκα. 

Βυζαντινή εποχή / Κάστρο του Λογγά

Τα πρώτα καταγεγραμμένα ιστορικά στοιχεία για το Τοιχιό αναφέρονται στην Βυζαντινή Εποχή. Περίπου 3 χιλιόμετρα δυτικά του σημερινού Τοιχιού, ανάμεσα απο το Τοιχιό και το Σιδηροχώρι, υπήρχε το περίφημο Κάστρο του Λογγά. Εκείνη την εποχή, ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β' (Βουλγαροκτόνος) έκανε συνεχείς εκστρατείες εναντίον των Βουλγάρων. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή των εκστρατειών αυτών από τον βυζαντινό χρονογράφο Ιωάννη Σκυλίτζη : «φρούριον το λεγόμενον Λογγά είλε την πολιορκία».

Ο αυτοκράτορας το 1017 συνέχισε τον πόλεμο εναντίον του Βούλγαρου Σαμουήλ στη Δυτική Μακεδονία και κατέλαβε όλα τα βυζαντινά κάστρα που έπεσαν στα χέρια του. Έτσι, φτάνοντας στην κοιλάδα μεταξύ του Τοιχιού και του Σιδηροχωρίου, καταλαμβάνει σχετικά εύκολα το κάστρο του Λογγά και κινείται προς την Καστοριά, μη μπορώντας όμως να καταλύσει την άμυνα των Βουλγάρων που την κατείχαν από το 990.

Επόμενη μαρτυρία, που κατα πάσα πιθανότητα αναφέρεται σε αυτή την τοποθεσία αποτελεί αυτή του Γεώργιου Ακροπολίτη, που περιγράφει τις συμπλοκές μεταξύ των στρατών της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας και του εξεγερμένου Δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β' Κομνηνού Δούκα, που συνασπίστηκε με τους κατακτητές Νορμανδούς στα μέσα του 13ου αιώνα. Τελικά, ο Μιχαήλ υποχωρεί και το 1259 δίνεται μια καθοριστική μάχη μεταξύ του βυζαντινού και του νορμανδικού στρατού στη θέση Βορίλλα Λόγγος, γνωστή ως μάχη της Πελαγονίας (1259).

Αν και η ονομασία Πελαγονία αναφέρεται στην περιοχή της Φλώρινας, το σύνολο των ερευνητών τοποθετεί τη θέση της μάχης πολύ κοντά στην Καστοριά, προς βορράν. Έτσι, ορισμένοι ιστορικοί την χαρακτηρίζουν ως μάχη της Καστοριάς, η οποία μάλλον διεξήχθη στην μικρή κοιλάδα βόρεια της λίμνης, κοντά στο παλιό κάστρο του Λογγά.

Τουρκοκρατία / Λάκκα

Στο τέλος της Βυζαντινής Εποχής και τις αρχές της Τουρκοκρατίας, 3 χιλιόμετρα δυτικά του σημερινού Τοιχιού, ανάμεσα απο το Τοιχιό και το Σιδηροχώρι, δημιουργήθηκε ένας οικισμός με το όνομα Λάκκα.

Ο οικισμός αυτός χτίστηκε ακριβώς στους πρόποδες του λόφου οπου βρισκόταν επι Βυζαντινής εποχής το κάστρο του Λογγά, πιθανώς από απογόνους των κατοίκων του κάστρου. Αποτελούσε ακμαίο οικισμό της Τουρκοκρατίας, καθώς απο εκεί περνούσε σημαντικός εμπορικός δρόμος προς την Φλώρινα, τις Πρέσπες και τα Κορέστεια.

Εξαιτίας όμως των συχνών λεηλασιών απο κλέφτες και Τουρκαλβανούς που διέρχονταν απο το πέρασμα και σε συνδυασμό με μια μεγάλη πλημμύρα του χειμάρρου που κατεβαίνει από το χωριό Βυσσινιά, προκλήθηκαν μεγάλες κατολισθήσεις και καταστροφές κι έτσι ο οικισμός εγκαταλείφθηκε σταδιακά μέχρι το 1880 και οι κάτοικοι διασκορπίστηκαν στις γύρω περιοχές. Πιο συγκεκριμένα στο Κεφαλάρι, στο Σιδηροχώρι αλλα κυρίως στο Τοιχιό, λόγω του οτι η τοποθεσία του είναι φυσικά οχυρή, καθώς βρίσκεται σε μια ελαφρώς αμφιθεατρική και περιμετρικά προστατευόμενη εσοχή στους πρόποδες του όρους Βιτσίου και προσέφερε ασφάλεια στου κατοίκους.

Νεότερη εξέλιξη

Το 1918, συγκροτήθηκε αρχικά μαζί με το γειτονικό χωριό Μεταμόρφωση η Κοινότητα Τειχολίστης. Το 1926 μετονομάστηκε σε Κοινότητα Τειχιού και μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο σε Κοινότητα Τοιχιού. Το 1993 δημιουργήθηκε ο Δήμος Βιτσίου με έδρα το Τοιχιό, ο οποίος το 2011 συγχωνεύθηκε με τον καλλικρατικό Δήμο Καστοριάς.

Ασχολία κατοίκων

Το Τοιχιό αποτελούσε ανέκαθεν αμιγώς αγροτικό οικισμό, χάρη στις μεγάλες αγροτικές εκτάσεις που διαθέτει. Σήμερα, οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και ιδιαίτερα με την παραγωγή ορεινών μήλων.

Πληθυσμός

Στις αρχές του 20ου αιώνα, το χωριό είχε περίπου 500 κατοίκους, ενώ κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων ο αριθμός μειώθηκε στους 443. Το 1940 είχε 850 κάτοικους, ενώ σήμερα, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επίσημη απογραφή (2011), ο πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στους 758 κατοίκους.

 ***  Μηλιά Γρεβενών

Η Μηλιά (Τοπική Κοινότητα Μηλέας - Δημοτική Ενότητα ΗΡΑΚΛΕΩΤΩΝ), ανήκει στον δήμο ΓΡΕΒΕΝΩΝ της Περιφερειακής Ενότητας ΓΡΕΒΕΝΩΝ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.   Η επίσημη ονομασία είναι “η Μηλέα”. Έδρα του δήμου είναι τα Γρεβενά και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Μηλιά ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Μηλέας, του πρώην Δήμου ΗΡΑΚΛΕΩΤΩΝ του Νομού ΓΡΕΒΕΝΩΝ.

Η Μηλιά έχει υψόμετρο 656 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 40,1767324363 και γεωγραφικό μήκος 21,4754183317. 

Η παλιά Μηλιά

Το χωριό "Μηλιά" ήταν χτισμένο, όπως συνέβαινε στα παλιά χρόνια, κοντά σε πηγές με νερό. Χτίστηκε στις όχθες του μικρού λάκκου Λακκόπ'κου, ο οποίος χώριζε το χωριό σε δύο μαχαλάδες. Τα σπίτια ήταν φτιαγμένα από πλιθιά και πέτρες. Έπειτα από κατολισθήσεις στην περιοχή, το χωριό μεταφέρθηκε στην σημερινή του τοποθεσία, στον λόφο Τσούμα, στα τέλη της δεκαετίας του '60.

Προϊστορικά θηρία

Λίγοι γνωρίζουν ότι τα Γρεβενά κατέχουν μια περίοπτη θέση στην επιστημονική κοινότητα του πλανήτη εξαιτίας των προϊστορικών ευρημάτων στην περιοχή. Στα ιζήματα γύρω από τη Μηλιά Γρεβενών έχουν βρεθεί σκελετοί από ζώα που έζησαν εδώ εκατομμύρια χρόνια πριν.

Μαχαιρόδοντες, μαστόδοντες, ιππάρια, προϊστορικές αρκούδες, ρινόκεροι, ελαφοειδή και τάπιροι ζούσαν στις αχανείς σαβάνες με τα πυκνά δάση που κάλυπταν στο παρελθόν τον τόπο όπου σήμερα υψώνονται τα γρεβενιώτικα βουνά. Στην κορυφή των ευρημάτων βρίσκονται οι, τεράστιας σπουδαιότητας, μεγάλοι χαυλιόδοντες των μαστόδοντων (μικρά ελεφαντοειδή) που βρέθηκαν στη Μηλιά.

Το 2007 ήρθαν στο φως τα λείψανα ενός αρσενικού ζώου με χαυλιόδοντες που ξεπερνούσαν τα 5.02 μέτρα, οι μεγαλύτεροι που έχουν βρεθεί στον κόσμο, κάτι που έφερε την αναγνώριση του ρεκόρ Γκίνες. Οι ανασκαφές συνεχίζονται υπό την επίβλεψη του τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, ενώ στη Μηλιά λειτουργεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας όπου μπορείς να δεις πλήθος παλαιοντολογικών ευρημάτων.

Οι συνεχώς αυξανόμενες αφίξεις επισκεπτών από το εξωτερικό μάλιστα, έχουν αναγκάσει στη δημιουργία ενός ακόμα πιο σύγχρονου Κέντρου Παλαιοντολογίας.

 1./~   ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις
~  08  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016   Πρώτο  μέρος:
 http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-  
Θεματολογία από τις περιηγήσεις-βόλτες στις ομορφιές της Ελλάδα  μας :
1ο  μέρος  :
ΑΡΦΑΡΑ  Μεσσηνίας
ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Δίλοφο  Ιωαννίνων
Λιχαδονήσια στα Καμένα Βούρλα
Πήδημα  Αρφαρών
Πρίγκηπος στα Πριγκηπονήσια στη θάλασσα του Μαρμαρά
Μονεμβασιά
Κορώνη Μεσσηνίας
Ψαράδες Πρέσπες Φλώρινας
Ψάρι Κορινθίας
Αρναία Χαλκιδικής
Αργοστόλι
Ομορφιές Κρήτης
Ελικώνας Βοιωτίας ανάβαση
Λιμνοθάλασσα  Κοτυχίου και δάσος Στροφυλιάς
Αντίπαρος
Λίμνη Τριχωνίδα
Σαγιάδες Θεσπρωτίας
Νάξος το χειμώνα
Σιδηρόκαστρο Σερρών
Σπήλαια Δράκου Καστοριάς
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ  του χωριού Αρφαρά Καλαμάτας
 2./ ~ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις , 2  Ιανουαρίου 2016  , Δεύτερο  μέρος    : http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-   
 3,-/   Θεματολογία από τις περιηγήσεις-βόλτες στις ομορφιές της Ελλάδα  μας  :
    Μέρος  3ο  Τρίτο  :
http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/01/14-2016-3.html .-    
 4./ Θεματολογία από τις περιηγήσεις-βόλτες στις ομορφιές της Ελλάδα  μας  
     Μέρος 4ο Τέταρτο :https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7500111888172518932#allposts/postNum=0 .-
5.-/Θεματολογία από τις περιηγήσεις-βόλτες στις ομορφιές της Ελλάδα  μας  :
http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2016/01/15-01-2016-5.html .-
6.-/ ~ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ Από τις δικές μας περιηγήσεις Τετάρτη  27/01/2016  : http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/01/27012016.html .-                                             
~ 7ο μέρος  : Θεματολογία από τις περιηγήσεις-βόλτες στις ομορφιές της Ελλάδα  μας :
Σπέτσες  σε επανάληψη
Δοξάτο  Δράμας
 Νησάκι Βίδο Κέρκυρας
 Πρέβεζα Ήπειρος
Λυδία  Καβάλας
Σαραβάλι Αχαϊας
Κρυονέρι  Καρδίτσας
Μυρόφυλλο  Τρικάλων
 Φασκομηλιά Θεσπρωτίας
 Κανδήλα Αιτωλοακαρνανίας
Κλεπά  Αιτωλοακαρνανίας
Βαλτερό Σερρών
 Άγιος Νίκων (Πολιάνα) Μάνη Μεσσηνίας
Αλτομιρά  Μεσσηνίας
Δράμα  η αγορά της
~ 8ο  μέρος :Θεματολογία από τις περιηγήσεις-βόλτες στις ομορφιές της Ελλάδα  μας :
~ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ Από τις δικές μας περιηγήσεις  Τετάρτη  03 Φεβρουαρίου  2016 :  http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/02/03-2016.html  .-        
Το  Άγιον  Όρος
Ι.Μ. Παναγίας Ελεούσας στα στενά  της Κλεισούρας
Λίμνη Στυμφαλία στην ορεινή Κορινθία
Η Ορεινή  Χαλκιδική - όρος Χολομώντας
 Χαλκιδική : , Επτά  χωριά , Ουρανούπολη , Παρθενώνας , Νικήτη , Βουρβουρού , Κρυοπηγή ,          Άφυτος , Ταξιάρχης .-
Βασιλικά Βοιωτίας
Βασιλικά Εύβοιας
Καστανιές Έβρου
Βαρθολομιό Ηλείας
Τοιχιό Καστοριάς

 Μηλιά Γρεβενών

 

 

***  ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ  ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  2016  

 Η Εφημερίδα μας   ARFARA NEWS   στο αγιάζι της ενημέρωσης  Δευτέρα  01 Φεβρουαρίου  2016 :   http://snsarfara.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-01-2016.html .- 

~Η Εφημερίδα μας  ARFARA  NEWS  στο  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τρίτη 02  Φεβρουαρίου 2016: http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2016/02/arfara-news-02-2016.html .- 

 ~Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης , Η  Εφημερίδα  μας ,Τρίτη  02  Φεβρουαρίου  2016 : http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2016/02/02-2016.html .-

 ~ Η  Εφημερίδα μας ARFARA  NEWS στο αγιάζι της ενημέρωσης Τετάρτη  04 Φεβρουαρίου  2016 :  http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2016/02/arfara-news-04-2016.html .-
~  ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ Από τις δικές μας περιηγήσεις  Τετάρτη  03 Φεβρουαρίου  2016 :  http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/02/03-2016.html  .-
~                                                                      

Συνεργάτης σε (10) Ιστολόγια Αναρτήσεων:  
1. STAMOS
-ARFARA -GREECE,
2. Arfara-Messinias-
asteras-arfaron ,
3. Stamos
Arfara Messinias Greece ,
4. ARFARA - KALAMATAS ,
5. ASTERAS ARFARON
2011 ,
6. Arfara-Messinias 2 ,
7. stamos-dynami ,
8. Arfara-Messinias ,
9. Arfara-Messinias 1 -
FOTOS ,
10. vlasios ,11. ΑΡΦΑΡΑ-ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ,12. http://arfara-messinias-stamos-2010  , ~13. http:// arfara-messinias-news.blogspot.com ,14. http://dimmetop.arfara.blogspot.com  , 15. http:// arfara-messinias-news.blogspot.com , https://www.facebook.com/panathinaikokoinima , ^ STAMOS -ARFARA -GREECE ,^  stamos-dynami  ,^ Arfara-Messinias  ,^, Arfara-Messinias 1 - FOTOS  ,http://dimmetop.arfara.blogspot.com  , ^  Arfara-Messinias 2  , 

 
****   BINTEOΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ...ΒΙΝΤΕΟΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ:  
1. - Stamatios Skoulikas =  Stamatios Skoulikas  , http://www.youtube.com/stamos01 ,   4475 video.  -    Σταματης Σκουλικας  
2. - Stamos Skoulikas =        Stamos Skoulikas  
http://www.youtube.com/stamatios01   ,    2794 video.     σταμος σκουλικας ,  
3. - Vlasis Skoulikas =   Vlasis Skoulikas , +Stamos ,.
http://www.youtube.com/vlasiskal , =      2764   video. -                  https://plus.google.com/u/0/+VlasisSkoulikas/posts?csrc=yt&cfem=1  ,.- - βλάσης σκούλικας ,
Σύνολον                                        10.033  βίντεο   .- 

 Αρσανάς Ι.. Μ. Αγίου Παύλου

 Αρσανάς Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας

 Αρσανάς Ι. Σκήτης Αγίας Άννης

 Ι.Μ.  Ξενοφώντος